σπαραξικάρδιος

σπαραξικάρδιος: -α, -ο, Ν

1. αυτός που σπαράζει την καρδιά, πολύ οδυνηρός («σπαραξικάρδιος θρήνος»)

2. ειρων. προσποιητά θλιβερός, προσποιητά οδυνηρός («πολύ σπαραξικάρδια είναι αυτά που λές»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπάραξις «σπασμός» + -κάρδιος (< καρδία), πρβλ. ταραξι-κάρδιος, συνθ. τού τύπου τερψίμβροτος. Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Ιωάννη Ισιδ. Σκυλίσση].

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

σπαραξικάρδιος — α, ο επίρρ. α συνταρακτικός, αυτός που προκαλεί οδύνη ψυχική: Βρέθηκε μπροστά σε ένα σπαραξικάρδιο θέαμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
διακάρδιος — διακάρδιος, ον (Α) φρ. «διακάρδιος ὀδύνη» πόνος που διαπερνάει την καρδιά, που σφάζει την καρδιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < διά + κάρδιος < καρδία (πρβλ. μελανοκάρδιος, σπαραξικάρδιος)] … Dictionary of Greek
καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias